donderdag 19 mei 2016

En, werd er eigenlijk nog genaaid?

Het antwoord is JA, maar jammer genoeg heel erg weinig. Voor het bloggen en blogs lezen was er ook veel te weinig tijd... Alle tijd werd opgeslorpt door de zoektocht naar een huis (eerder een nieuwe thuis), duizenden paperassen en vooral door het afscheid nemen van ons ouderlijk huis. Elke dag een beetje meer afstand nemen van de plek tussen de velden waar we opgegroeid zijn en waar we naar hartenlust konden ravotten, de plek waar ik opnieuw terecht kon toen alles zo grondig fout liep. Met pijn in het hart hoop ik toch dat het voor de nieuwe bewoners ook een warme thuis wordt. Het zal vanaf nu pijnlijk worden om bij de grootouders, die er vlak naast wonen, op bezoek te gaan.



Nu dit hoofdstuk definitief afgesloten is, wordt de stapel onuitgepakte dozen binnenkort hopelijk eindelijk kleiner en de berg naaisels groter!

Wat werd er dan genaaid de afgelopen maanden? Wel, babyborrels hebben meestal een datum en dus ook een deadline. Ik beloofde ons mutti twee lampjes op basis van de geboortekaartjes. Haar beste vriendin werd twee keer oma op een paar maanden tijd en dat verdiende dus een cadeautje.
Maren was mijn reddende engel voor de spoedlevering van een lapje stof dat meteen bij mij opkwam toen ik het kaartje van Marilou te zien kreeg, waarvoor duizend maal dank (ik bezorg je de rest nog terug)! Voor Jef dook ik in mijn eigen stoffenkast.

Aangezien de stofjes op zich al druk genoeg waren, koos ik ervoor om de naam met vinyl op de lampvoet te kleven in plaats van op de stof te flocken. Ik was eerlijk gezegd heel erg blij met het resultaat!


Veel meer dan "moetjes" werden er de afgelopen maanden niet gemaakt, maar dat komt waarschijnlijk nog wel. Er is nog altijd hoop dat 2016 na een slechte start toch nog een beter jaar zal worden dan 2015! 

10 opmerkingen:

  1. Hopelijk wordt jouw nieuwe huis ook een warme thuis maar dat komt in orde. Ik heb gezien dat daar al hard gewerkt wordt! Zijn je ouders dan mee verhuist met jou? Jullie woonden inderdaad prachtig in dat doodlopend weggetje... dat was luxe in je kindertijd! Mooie lampjes maakte je... met vinyl geplakt? Zo van die vinyl waar je legplanken mee bekleedt? Mooi gelukt hoor! Enneuh... welkom terug!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zijn verhuisd.... met een d!!! Foei toch Onliemieke! :-(

      Verwijderen
    2. Haha, nog op tijd rechtgezet Kriske. ;-)
      Het was er heel fijn in de kindertijd ja!
      Ja met vinyl geplakt, wel ik kocht op een rommelmarkt een paar rolletjes overschot van een bedrijf dat stickers maakt. Volgens mij lukt dat ook wel met de vinyl waarmee je legplanken bekleedt, lang leve de Cameo... :-)

      Verwijderen
  2. Mooie lampjes heb je gemaakt voor de baby's.
    Veel geluk in je nieuwe woonst.
    Groetjes,
    Martine

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel tof gedaan! Blij je nog eens te zien hier ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk om weer eens van je te horen! :-)) Prachtige lampjes heb je gemaakt.
    XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geweldig om zo simpel de redding te kunnen zijn. De lampjes zijn heel mooi geworden... En ik heb het gevoel dat 2016 een echte nieuwe start naar het geluk is, het gevoel dat alles weer helemaal in orde komt, en die man aan je zij een oprechte lieve mens is ;)
    En om u een beetje te pushen om terug wat meer te naaien moeten we misschien wat meer afspreken???

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hey, je bent toch nog niet uit blogland verdwenen, het is overal zo stil op de blogs, het lijkt wel of ze voorbijgestreefd zijn soms. Maar jij had een goede reden, een huis zoeken en verhuizen. Gelukkig heb je toch nog wat gemaakt, echt prachtige lampjes, een superleuk cadeau! En nu betere tijden tegemoet!
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zaaalige lampen, ik kreeg ook zo eentje vorig jaar voor mijn verjaardag, maar mijn pop pikte ze in :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hé, dat vosjesstofje herken ik ;-)
    Die namen op de voetjes van de lampjes: dat is nog eens een idee! Heel tof!
    We duimen voor een rooskleuriger toekomst, dat we ons vrolijke Anneleentje terugkrijgen :-)

    BeantwoordenVerwijderen