Tot nooit meer 2015, WELKOM 2016!

Laat ons zeggen dat 2015 een jaar is om HEEL snel te vergeten en om achter slot en grendel te bewaren zodat ik er nooit meer aan hoef terug te denken. Het was een jaar vol teleurstellingen, mentale opdoffers, fysieke beproevingen, miserie tout court. Elke keer als alles er iets rooskleuriger begon uit te zien, kwam er een nieuwe tegenslag, maar het jaar is voorbij, schlüss, gedaan.

Een nieuw jaar, een nieuw begin, cliché, maar dit jaar hoop ik er een fantastisch jaar van te maken als tegengewicht voor het vorige. Jullie wens ik dan heel graag ook enkel positieve dingen, veel liefde, dromen die mogen uitkomen, een goede gezondheid, vele creatieve uitspattingen, kortom alles wat ik jullie maar wensen kan.

Het naaien, bloggen en creatief bezig zijn werd noodgedwongen op een veel te laag pitje gezet. Geen grote projecten voor de eindejaar cadeautjes, maar helemaal niets zelfgemaakt?! Daar kon natuurlijk geen sprake van zijn. Op het eerste kerstfeestje werden we verwacht MET een zelfgemaakt cadeautje. Leuk vond ik dat! Ik haalde dit recept voor een “pot vol koekjes” nog eens boven en maakte er ineens drie. Zelf kregen we een koekjesdoos gevuld met heerlijke zelfgemaakte kerstkoekjes en een prachtige bokaal met zelfgemaakte bruisballen.

De prachtige kersttafel!

De vriendin van mijn broer is zot van flamingo’s. Tijdens een bezoekje nam ik haar interieur goed in me op. Ik ging aan de slag met een taupekleurige stof die perfect in haar zetel zou passen en haalde de Cameo boven om er een flamingo op te flocken. Ook het lapje stof waarmee ik de pot vol koekjes opvrolijkte, kreeg enkele geflockte flamingo’s. Eenvoudig kan ook mooi zijn.

Verder merkte ik de laatste weken dat mijn “boterhamzakjes” nog al eens durfden meegenomen worden. Zelfmaakinspiratie begon te borrelen en wat is er toepasselijker dan een stofje met auto’s voor een fantastische carrossier?! Euh, ja, VW busjes dus. Hiervoor gebruikte ik nogmaals het succesrecept uit Zo Geknipt! 1. 

De meningen waren verdeeld. “Voor jeanetten, daar gaan uw collega’s mee lachen” zei de ene. “Er is niemand die met hem durft lachen, hij raakt daar mee weg” zei de ander. Laat het ons erbij houden dat de ontvanger er heel blij mee was.

Voilà, mijn eerste blogberichtje van het jaar, hopelijk vind ik snel de tijd om bij te lezen en bij te bloggen natuurlijk!