Bavetten versus schorten XXL

Bij ons thuis hebben ze witloof, nog van dat echt grondwitloof waar de aarde nog aanhangt.
Voor dat het ingepakt wordt, moet het natuurlijk gekuist worden. En daarvoor heb je een schort nodig!

De mama kocht onlangs een nieuwe schort voor onze pa, het was nodig, de oude was echt versleten.
Hij heeft hem aangedaan, maar het heeft niet lang geduurd. Ik quote "Vrouw, dat is voor mij meer een bavet dan ne schort!". Hij vond de schort dus lang niet groot genoeg.

Na een verontwaardigd telefoontje van ons mama (er is toch niks mis met die schort!), ging ik aan de slag. Een schort op maat. Hij weet wat hij wilt:

• Linten van 1m20 (!!) zodat hij ze vooraan nog gemakkelijk kan toebinden;
• Het lint van de nek moet lang genoeg zodat zijn hoofd er zeker goed door kan;
• Geen zakken, want daar kruipen toch alleen maar blaadjes en vuil in;
• De schort moet zeker breed en lang genoeg zijn. 

Dit is het resultaat:

Als ik hem aandoe, zwem ik erin... De papa heeft er twee besteld, ik ga toch even afwachten of dit nu toch niet ietsje TE groot uitvalt voor ik aan de tweede begin. Hij kan het resultaat in ieder geval geen bavet noemen!

(Ont)spanning!

Blokverlof = thuis zijn wanneer een ander moet gaan werken...
Toen ik hoorde dat het stoffenspektakel was in Hasselt, op een woensdag, in het midden van de week dus, dacht ik: daar moet ik naartoe! Kwestie van een welverdiende blokpauze in te lassen. Mijn idee was dat ik op mijn gemak ging kunnen rondkijken en kiezen, ahja, op een woensdag is het toch werkendag?!
En nadien volkomen ontspannen thuiskomen, genieten van de buit en opnieuw achter de boeken gaan zitten.

's Morgens gaan leek mij het verstandigste, dan was het misschien nog niet zo druk?!
Dat dacht ik dus...Ik zag het al toen ik de parking opreed, hele rijen vrouwen die van de auto naar de ingang aan het wandelen waren.

Natuurlijk gun ik iedereen heel veel plezante stofjes, maar ik kan niet zeggen dat ik ontspannen terug naar huis gegaan ben. Eerder als opgejaagd wild! Overal bomvolle stoffenstandjes, overal duwende en graaiende mensen, overal gezucht omdat de hardste roeper eerst geholpen wordt, een echt gekkenhuis dus!

Na veel geduld heb ik toch een buit bij elkaar gesprokkeld, het grootste deel van wat ik nodig had, heb ik ook gevonden. Voor enkele dingetjes had ik de moed, noch het geduld meer. Als ik het achteraf bij elkaar zie liggen, had ik het zo te zien erg voor bolletjes!

Ik ben dus toch met een tevreden gevoel naar huis kunnen vertrekken! De autorit heeft me weer helemaal tot rust gebracht, of toch vanaf dat ik uit Hasselt geraakt ben want daar was het ook megadruk haha.

Hier studeert men...

15/10/2013 is DE DAG. (Voorlopig) Alles of niks om het zo maar te zeggen.

Ik doe mee aan het examen voor bureauchef en dat wil zeggen: studeren, studeren en nog eens studeren...

Alles ligt (lag) al mooi in bundeltjes per onderwerp klaar, nu moet ik het nog in mijn hoofd zien te krijgen.

Mijn naaitafel werd dus gepromoveerd tot bureau, aangezien ik daar alle rommel kan laten liggen.

Dit is de versie van gisterenochtend, ondertussen ziet het er al laat ons zeggen ieeeets anders uit...

De naaimachine zit dus even verstopt onder de hoes, op maandagavonden is er nog de naailes. Het stoffenspektakel in Hasselt ga ik toch ook lekker een bezoekje brengen. Een mens moet toch pauzeren nietwaar?!

Op dit moment wou ik dat ik al twee weken ouder was, dan was ik er op dit moment al van af!