donderdag 19 mei 2016

En, werd er eigenlijk nog genaaid?

Het antwoord is JA, maar jammer genoeg heel erg weinig. Voor het bloggen en blogs lezen was er ook veel te weinig tijd... Alle tijd werd opgeslorpt door de zoektocht naar een huis (eerder een nieuwe thuis), duizenden paperassen en vooral door het afscheid nemen van ons ouderlijk huis. Elke dag een beetje meer afstand nemen van de plek tussen de velden waar we opgegroeid zijn en waar we naar hartenlust konden ravotten, de plek waar ik opnieuw terecht kon toen alles zo grondig fout liep. Met pijn in het hart hoop ik toch dat het voor de nieuwe bewoners ook een warme thuis wordt. Het zal vanaf nu pijnlijk worden om bij de grootouders, die er vlak naast wonen, op bezoek te gaan.



Nu dit hoofdstuk definitief afgesloten is, wordt de stapel onuitgepakte dozen binnenkort hopelijk eindelijk kleiner en de berg naaisels groter!

Wat werd er dan genaaid de afgelopen maanden? Wel, babyborrels hebben meestal een datum en dus ook een deadline. Ik beloofde ons mutti twee lampjes op basis van de geboortekaartjes. Haar beste vriendin werd twee keer oma op een paar maanden tijd en dat verdiende dus een cadeautje.
Maren was mijn reddende engel voor de spoedlevering van een lapje stof dat meteen bij mij opkwam toen ik het kaartje van Marilou te zien kreeg, waarvoor duizend maal dank (ik bezorg je de rest nog terug)! Voor Jef dook ik in mijn eigen stoffenkast.

Aangezien de stofjes op zich al druk genoeg waren, koos ik ervoor om de naam met vinyl op de lampvoet te kleven in plaats van op de stof te flocken. Ik was eerlijk gezegd heel erg blij met het resultaat!


Veel meer dan "moetjes" werden er de afgelopen maanden niet gemaakt, maar dat komt waarschijnlijk nog wel. Er is nog altijd hoop dat 2016 na een slechte start toch nog een beter jaar zal worden dan 2015!