donderdag 29 januari 2015

Cadeaus à volonté...

Een beetje laat misschien, maar ik fabriceerde tijdens de feestdagen nog enkele handgemaakte cadeautjes die ik jullie nog niet liet zien!

De kussens konden jullie hier al bekijken, maar wat rolde er nog van onder mijn naaimachine? Een tijdje geleden stelde ik vast dat ons Mutti geen nachtlampje meer had. Wat er met het vorige gebeurd is, daar heb ik het raden naar, maar ik zorgde voor een spiksplinternieuw exemplaar.

De mosterd haalde ik bij Hilde@Home. Helaas waren de Lyktalampjes uitverkocht en jullie kennen mijn lastminute gedrag misschien al wel... Er was dus geen tijd meer om nog eens terug te rijden! Uiteindelijk zocht ik mijn heil in de Kvarna-tafellampjes. Qua vorm konden die mij zeker ook bekoren.

Ik speelde wat met de afmetingen en ging aan de slag. Mijn tip? Trek de stof eens over het lampje om te kijken of ze vast genoeg zit voor je de biais eraan stikt. Dat geeft je de kans om het nog iets losser of vaster te stikken. De ervaring leert me dat geen enkel lampje exact dezelfde afmetingen heeft. Het scheelt natuurlijk geen centimeters, maar het kan een verschil maken tussen een mooi passend hoesje of eentje dat afzakt.

Er kwam nog wat flock aan te pas en mijn lampje was klaar om afgegeven te worden. Ze ging in een doosje met daarop in koeien van letters BREEKBAAR! Het zou toch zonde zijn als de lamp al zou sneuvelen vooraleer ze onder de kerstboom uit mocht komen... Dit is het resultaat:


Ook kleine Marie bestelde een lampje als kerstcadeau. Makkelijk, zo moesten we ons hoofd niet breken over de eeuwige vraag: wat moeten we kopen? Ik wist dat ze er graag eentje wou. Aangezien de kleuren in haar slaapkamer roze en groen zijn, was de stofkeuze snel gemaakt. Een vrolijk biaislintje en een flock met naam en ook zij was gesteld:


Voilà, ik vind deze lampjes een heel dankbaar projectje, zeker een aanrader!

zaterdag 24 januari 2015

Babarum blogmeet

Enkele weken geleden konden jullie bij verschillende plezante blog madammen lezen over de Babarum blogtour. Achter deze webshop voor stoffen en toebehoren zit de straffe madam Jelle. Naar aanleiding van deze blogtour, organiseerde Jelle een blogmeet voor de dames die deelnamen aan de tour.

De madammen mocht elk ook nog een mystery blogster meebrengen. Elke koos mij als blind date. Spannend! Jammer genoeg kon ze er vandaag op het laatste moment toch niet bij zijn. Ik zag haar deze week wel op het naaisalon "De rode draad" dat vorige donderdag van start ging. Samen met Karolien ging ik er op af. Het was een gezellige avond en we eindigden met deze toffe attentie, een gepersonaliseerd speldenkussentje:


Ondanks het wit tapijtje van vanochtend, zijn we goed in Leuven geraakt om aan onze blind date te beginnen. Benieuwd naar wie er allemaal bij was? Bij Zoff in de Mechelsestraat genoot ik van een lekkere lunch samen met de volgende ladies: Jelle, Sarah, Cindy, Els, Lindsy en Gerlinde.

Jullie kunnen wel al raden dat er heel wat afgetetterd werd. Een gespreksonderwerp vinden was natuurlijk absoluut niet moeilijk, stoffen, naaien, projectjes en we waren vertrokken!

Nadien trokken we nog langs de gevestigde waarden in Leuven: Pauli, Habiba, Hexagoon en Lanalotta. Er werd veel gesnuisterd, maar we hadden karakter, de buit viel nogal mee!

Jelle voorzag ons allemaal nog van een zakje gevuld met enkele schatten. Ook Gerlinde verwende ons met een cadeauzakje. Dit is wat er in het mijne zat:


Een patroontje voor dames t-shirts, een handnaaimachientje, een bon voor 1,5m stof naar keuze en een prachtige lap stof. Gerlinde verwende ons met zelfgemaakte choco en enkele snoepjes. 
Kortom, het was een plezante dag en zeker voor herhaling vatbaar. Dikke merci dat ik er bij mocht zijn!

donderdag 15 januari 2015

Over een stoffenverkoop met extraatjes...

Vorige week nam ik deel aan de wedstrijd van de stoffenverkoop van Something Strange. Wat viel er te winnen? Vijf personen mochten samen met een vriendin een halfuurtje voor de start van de stoffenverkopen al stofjes gaan kiezen. (de zesde winnaar kon €30 shoptegoed winnen).

Vrijdagavond zag ik tot mijn grote verbazing mijn naam verschijnen op de facebookpagina! Voor mij was dit echt een geschenk aangezien ik niet goed bestand ben tegen hele drukke ruimtes. Een heerlijkheid om lekker rustig met enkele andere personen op het gemak te mogen voelen, kijken, kiezen en kopen!

Wie nam ik dan mee? Wel, ik dacht meteen aan Maren  aangezien zij ook aan de wedstrijd deelgenomen had en ik er zeker van was dat zij een mooi stofje ook wel kan appreciëren. Snel een telefoontje en het was in de sjakosj (met een kleine omweg via onze mannen aangezien ik haar nummer niet had...), we konden op weg zaterdagochtend!

De nieuwe stofjes waarvoor mijn creatieve brein al overuren aan het kloppen is in gedachten:


Tot zover het eerste extraatje, maar er was nog meer! Toen we met onze buit (natuurlijk) terug aankwamen ten huize hoemmelke, zei Maren me dat ze nog iets voor mij had als dank voor de uitnodiging. Ze stopte me een prachtig zakje toe met daarin een warmtekussentje met een uilenstofje, hoera!, een spiegeltje en enkele magneetjes. Het spiegeltje zit ondertussen al in mijn handtas en de magneetjes hangen te schitteren op ons memobord. Kijk gerust even mee:


Nog eens heel erg bedankt, dat had je echt niet moeten doen, ik vond het plezant om samen te gaan!

zaterdag 10 januari 2015

Stokje vangen werd een jaaroverzichtje

Lieke  gooide me een stokje toe. Zoals jullie waarschijnlijk al wel weten, hangt er aan dat stokje een uitnodiging vast om tien beelden van 2014 te delen. Ook al zijn we ondertussen begin 2015, bij deze toch nog mijn overzichtje.

Mijn eerste beeld is er eentje van de lieve Wout, het zoontje van mijn collega Annelies. Hij draagt hier het hemdje waarmee ik deelnam aan de grote wedstrijd van Zonen 09.


Mijn opa en ik op zijn verjaardag. Gewoon omdat ik hem graag zie en het een mooie foto vind.


De eerste foto die ik nam met mijn nieuwe gsm, een plezant beeld vind ik het!


Eentje die het samenhorigheidsgevoel op kamp mooi weergeeft. Een plekje waar onze kookschorten na de keukentijd naast elkaar mochten rusten. 


Een "brilfie" van mijn wederhelft en mezelf tijdens een weekje vakantie aan zee. Eigenlijk was het niet de bedoeling, maar het fototoestel stond zo fel ingezoomd met dit als plezant eindresultaat. 


Nog op het nippertje in 2014, een tweedehands koopje op de kop getikt en zo een droom verwezenlijkt.

Toneelkring Lief en Leed, een plek waar we in november en december veel tijd doorgebracht hebben als hulp achter de schermen. Dit is een foto van het decor en spelers voor het toneelstuk van 2014: Oorlog, Soep en Liefde. 


De eenvoud van een kleurrijke strandtas en teenslippers! Petekind Marie die niet snel genoeg haar slippers kon uitgooien om de zee in te stormen. 

The Art of the Brick van Nathan Sawaya. Prachtig om te zien! Ook deze foto maakte ik tijdens onze trip naar zee.

Voilà, dit waren mijn momentjes van 2014. Wie zich nog geroepen voelt om een overzichtje te delen, be my guest!

maandag 5 januari 2015

Handgemaakt, dat smaakt onder de kerstboom versie 1.0

Sinds ik de naaimicrobe te pakken heb, vind ik het fijn om iets zelfgemaakt te fabriceren om onder de kerstboom te leggen. Dit jaar waren november en december verschrikkelijk drukke maanden dus het mochten geen te moeilijke en uitgebreide projectjes zijn.

Mijn grootouders zijn al een tijdje niet meer echt mobiel dus ze brengen veel tijd door in de zetel. Oma ziet graag grote kussens en opa zit graag zacht. Mijn inspiratie begon te groeien! Een tripje naar de Ikea voor een aantal binnenkussens en wat stof waren voldoende om aan de cadeautjes te kunnen beginnen. De stof met boomstronken was er niet tijdens mijn bezoekje, maar Karolien had meer geluk en bezorgde me nog net op tijd anderhalf metertje vlak voor kerst. Merci!

Voor opa, die als teler van grondwitloof, zijn hele leven buiten gewerkt heeft en ook het liefst van al buiten was, kocht ik een stof met boomstronken. Mijn oma heeft het voor alles wat rood/roze of paars is dus daar kon ik niet anders dan scoren (al protesteerde ze toch eventjes dat een rood kussen niet bij haar interieur van de living paste, het pronkt nochtans mooi in de zetel ondertussen...)

Ook voor nonkel Marcel maakte ik een kussen met de boomstronkenstof. Als fervent houthakker en allergrootste fan van zijn houtkachel kon het niet toepasselijker zijn. De moemoe kreeg ook een rood exemplaar met witte bollen. Was ze blij? Dat bleek! Het eerste wat ze deed, was het kussen aan de kant leggen zodat het klein geweld van de neven en de nichten het niet meteen vuil konden maken. 

Dit was het resultaat:

Een strikje met gift tag er rond en klaar!
Hoe maakte ik deze kussens? Het kan niet eenvoudiger! Als jullie zelf aan de slag willen, dit is een kleine tutorial voor een binnenkussen met de afmetingen 50x50cm. Ik koos voor een stevige stof zodat de stof niet zou "hangen". De kussens staan mooi op zichzelf.
  • Knip één stuk stof van 118cm op 52cm. (de 118 cm knip je in de stofbreedte, uit een lap stof van iets meer dan 1m kan je dus net twee kussens knippen).
  • Overlock of zigzag de lange zijden.
  • Strijk beide korte zijden 1cm om en dan nog eens 1cm zodat de rand mooi weggewerkt is.
  • Speld vast en stik de zoom.
  • Neem de lap stof en plooi ze in drie. Zorg ervoor dat er een flap is waar je het kussen kan insteken en dat de afstand tussen boven- en onderkant net 50cm is. Ik koos ervoor om de flap in het midden van het kussen te mikken, maar dat kan je kiezen door te verschuiven.
  • Speld de zijnaden mooi op elkaar (let op dat de onderliggende stukken stof mee vastgespeld werden) en stik.
  • Keer om en duw de hoekjes mooi uit. 
  • Stop het kussen er in en klaar! Geniet van je nieuwe zetelgarnituur.
Zoals jullie kunnen zien, echt een snel projectje dus!