De rode draad: MUZIEK

Muziek is belangrijk bij ons thuis. Vinyl plaatjes, de radio, een cd’tje, ellenlange speellijsten op de Ipod, harde schijven vol muziek… Kortom, wij hebben een serieuze collectie in onze living staan. Toen het idee van een verrassingsfeestje voor Ives in mijn gedachten begon, was het kiezen van een thema dus absoluut niet moeilijk. Muziek, natuurlijk!

De 40^e verjaardag van mijn wederhelft kon ik moeilijk zomaar voorbij laten gaan, vandaar het idee om een surprise party te organiseren voor onze beste vrienden. Weken werd er naar een stofje gezocht dat niet te kinderachtig was en dat bij het thema paste. Toen ik uiteindelijk eentje vond dat me perfect leek, bleek het uitverkocht nadat ik besteld en betaald had. Jammer! Uiteindelijk bleek Ki en Ko mijn redder in nood, daar hadden ze nog stof met vinyl platen.

Die stof had ik nodig voor deze vlaggetjes:

Verder maakte ik prikkers met platen zodat de mensen konden zien wat ze aten.

De Duitse schlagermuziekplaten werden opgeofferd om het plafond op te fleuren en oude cassetjes dienden als theelichthouders. (toen Ives doorkreeg dat het ZIJN oude cassetjes waren, kreeg ik toch de opdracht van die ZEKER mee naar huis te nemen, oeps…)

Als cadeau had iedereen samengelegd zodat we zijn ultieme cadeau konden kopen: de Ipod Classic. (“want op geen enkele Ipod/mp3-speler kan je zoveel muziek zetten als op dat toestel”). Voor de centjes knutselde ik een music gift box in elkaar.

Voor de zoete bekjes bakte ik koekjes in de vorm van gitaren en muzieknootjes, de uitsteekvormpjes vond ik bij Kookhuys Mafrans in Leuven.

Het werd uiteindelijk een heel fijn feest. Omdat het ons gelukt is om alles tot op het allerlaatste moment geheim te kunnen houden, was het een echte verrassing voor hem. Compleet overdonderd was hij, missie geslaagd! De allereerste reactie? “Potverdomme, wuttels (wortels)” + een “ik weet echt niet wat zeggen hoor”. Graag gedaan lieveke!

Zonen 09 - de wedstrijd

In mijn vorige blogpost lichtte ik al een tipje van de sluier op. Ik doe mee aan de Zonen 09 wedstrijd, samen met vele andere creatieve zielen. Het doel was om een Theo, Olé of Lars te maken (of alle 3 voor diegene die daar tijd/zin in hadden). Ik koos voor het hemdje Theo met korte mouwtjes, ah ja, de zon gaat toch de hele zomer schijnen zeker?!

Bij gebrek aan eigen kindjes, ging ik aan de slag voor het zoontje van mijn collega. Ik maakte de gewone maat 104 voor een uit de kluiten gewassen 3 – jarige. Tijdens het overtekenen op de stof begon ik te vrezen voor de lengte dus voegde ik 4 cm extra zoomwaarde toe. Bij het nameten van mijn modelletje bleek dat het hemdje misschien iets te nipt zou zijn dus ik voorzag ook nog een extra centimetertje aan de zijnaden. Als ik het eindresultaat op model zie, ben ik heel blij dat ik dat voorzien had.

Het werd een hemdje in blauwe stof en met blauwe en beige accenten. Ik verwerkte koningsblauwe biaisband tot paspel en stikte dit in het zakje en in de rug. Ook voor de stikzijde en de knoopjes ging ik voor koningsblauw. 

De rug kreeg een rug plooitje en dit keer koos ik voor echte knoopjes en knoopsgaten in plaats van voor kamsnaps.

 

Voor de binnenkant van de rugpas en de staander van de kraag gebruikte ik een beige snorretjesstof omdat ik vond dat een kinderhemdje toch een plezant detail mocht hebben.

Op het borstzakje maakte ik een kleine knipoog naar de binnenkant met een geflockt snorretje. Ik sneed de naam uit het snorretje zodat het hemdje echt volledig gepersonaliseerd werd (het moest dus ECHT wel passen hé…).

Vorig weekend werd het hemdje voor het eerst gedragen en goedgekeurd. Hij mocht er ineens mee naar het schoolfeest.

Woutje, veel plezier ermee, dankzij jouw blije reactie voel ik me nu al de winnaar van de wedstrijd!

Pour les artistes...

Op paasmaandag is het ondertussen traditie geworden dat Ives zijn petekind langskomt om paaseieren te rapen en iets te eten. Als kind kregen wij chocolade met Pasen, cadeautjes werden toen niet gegeven. Tijden veranderen dus ik voorzag nog een extraatje. (we hadden ook nog enkele kleine leesboekjes van Geronimo Stilton)

Dit projectje had ik al een tijdje op mijn to do lijst staan en op de ochtend van paasmaandag (ja ik weet het...) begon ik er aan. Stofjes werden zorgvuldig uitgekozen, geknipt en aan elkaar genaaid. Mijn geliefde Kamsnaps kwamen ook weer goed van pas!
Ik stak het laatste potloodje in de potlodenrol toen de bel ging, dus het was deze keer wel ECHT op het nippertje. Misschien moet ik dat last minute gedrag toch maar eens proberen afleren, ik vrees dat het niet zal blijven goed komen!

De binnenkant werd gevuld met kleurpotloodjes, gommetjes, stickers en gekleurd tekenpapier. De kleurpotloden en stickers werden meteen uitgetest op het tekenpapier en ze werden goed bevonden.

De tutorial van deze sac d'artiste vond ik hier. Ik blijf het een heel plezant projectje vinden en het is leuk dat de kindjes zo hun eigen gevulde zakje kunnen meenemen.

Ondertussen hield ik me tijdens het pinksterweekend bezig met dit. Het zoontje van mijn collega zal heel binnenkort (hopelijk) kunnen blinken in een splinternieuw hemdje. Ze hoopt het hem te kunnen aandoen op zijn schoolfeest zaterdag. Er moeten nog knoopjes + knoopsgaten in en de zomen moeten nog gestikt worden. Dat zou haalbaar moeten zijn, toch?! Hierover later meer!