Ik moet toch toegeven dat ik het wat onderschat had om voor 85 hongerige mensen op tijd eten klaar te krijgen! Er waren dagen waarop de hele kookploeg in de namiddag uitgeteld zijn bed inkroop voor een krachtslaapje!. :-)
Het was een fantastisch kamp met natuurlijk de nodige blutsen en builen, vele muggenbeten, enkele tripjes naar de dokter en de spoed, maar vooral heel veel fijne momenten!
Waar we als kookploeg ook enorm versteld van stonden was de hoeveelheid eten dat de kleinsten (de speelclub) kon wegwerken! We begonnen met kleinere porties als die van de grotere kinderen, maar ze kwamen allemaal terug voor een tweede, derde en soms zelfs vierde keer! Het is een feit, kinderen eten goed op kamp... (net als wijzelf, de weegschaal toonde 2 kg meer, ik was nog blij, ik had het erger verwacht haha).
In één van mijn vorige blogberichten schreef ik dat ik wou leren haken tegen dat het kamp begon voor op de "dode momenten". Ik kan jullie verzekeren dat er geen enkel dood moment geweest is! De haakspullen zijn dus onaangeroerd gebleven. Ik heb dus nog wat tijd om het haken deftig onder de knie te krijgen...
Of ik nog zou meegaan om te koken vroegen verschillende mensen mij. Wat denken jullie na het zien van onderstaand briefje??
Zeker nog es doen! Het is niet de "moe" maar wel de "voldaan" die telt. Je zult er ongetwijfeld heel veel leuke herinneringen aan overhouden!
BeantwoordenVerwijderenJa Karolien, da's een feit!
VerwijderenDe hele kookploeg leed aan een after kamp blues. ;-)
Groetjes
Tuuuuuurlijk gaat gij nog mee !!!!
BeantwoordenVerwijderenDa's zeker!
Verwijderen